ΧΕΙΜΕΡΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ
Νίκος Γ. Μαστροπαύλος *
Η εξωτική πλευρά της Ελλάδας
Το χιόνι είναι το επισκεπτήριο του χειμώνα και τα βήματά μας πάνω στο λευκό πέπλο είναι το δικό μας επισκεπτήριο στην επικράτεια του χειμώνα. Ο παλαιός περιηγητής που έγραφε και σε αυτήν εδώ την εφημερίδα, ο Κώστας Ουράνης, έλεγε: «Για μας, τους κατοίκους της χώρας του ήλιου και του γαλάζιου φωτεινού ουρανού, το χιόνι είναι ένας επισκέπτης τόσο ξένος, τόσο μακρυνός και τόσο περαστικός όσο και οι αιώνιοι εκείνοι οδοιπόροι. Σαν κι αυτούς έχει κάτι το μυστηριώδες. Σπανιότατα έρχεται να αναμιχθεί στη ζωή μας. (…) Το χιόνι, το μυστηριώδες και μακρυνό χιόνι, έχει απλώσει στην κορυφή και τις ψηλές πλαγιές του βουνού τις άσπρες σκηνές του καταυλισμού του...». Πράγματι, για εμάς το χιόνι είναι η εξωτική πλευρά της Ελλάδας, που αυτή την εποχή προβάλλει με όλη τη μεγαλοπρέπειά της στους λευκούς τόπους, εκεί όπου δεν είναι τόσο σπάνιο. Εκεί όπου οι τόποι βρίσκουν τον πιο αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα τους, στη ζεστή καρδιά του χειμώνα. Γιατί το λευκό τοπίο είναι και συμβολικό της αθωότητας. Γιατί αθωότητα στους λευκούς τόπους σημαίνει μηνύματα από τα παλιά, από την παιδική ηλικία, από την παράδοση, στη γωνιά που τριζοβολούν τα ξύλα στο τζάκι, στο τραπέζι της μαμάς και της γιαγιάς...
Μαίναλο, το συναρπαστικό βουνό
Καθώς πιάσαμε τη διακλάδωση αριστερά του κεντρικού δρόμου που φεύγει από την εθνική οδό, δεξιά, προς Λεβίδι και Βυτίνα, μετά το χωριό Κάψια και μετά τον Καρδαρά, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στην επικράτεια των ελάτων, «χαθήκαμε» μέσα στον χορό όχι των ξωτικών αλλά των νιφάδων του χιονιού. «Χαθήκαμε» τρόπος του λέγειν, αφού ακολουθούσαμε αργά ένα «φίδι» από αυτοκίνητα που ανέβαιναν στο χιονοδρομικό κέντρο της Οστρακίνας (10 χλμ. από τη διακλάδωση).
Ευτυχώς που κινούμασταν αργά, γιατί οι εικόνες έξω από τα κλειστά τζάμια του αυτοκινήτου ήταν εξαίσιες. Τέτοιες, κι ακόμη ωραιότερες ήταν οι εικόνες από τις μεγάλες τζαμαρίες του σαλέ. Μέσα οι επισκέπτες στριμώχνονταν γύρω από τα τραπέζια με τα ζεστά ποτά, δημιουργώντας μια ζεστή παρεΐστικη ατμόσφαιρα, αυτή που συνήθως επικρατεί στα σαλέ των χιονοδρομικών μεταξύ των ανθρώπων που έχουν μια κοινή, λευκή αγάπη.
Εξω από το σαλέ, λες και θεϊκό χέρι σκέπασε τις πλαγιές και τα έλατα με ένα λευκό σεντόνι. Την αθωότητα του τοπίου σπάει πρώτα μια έγχρωμη κουκίδα που κατεβαίνει ολοταχώς την πλαγιά, κρύβεται πίσω από τα έλατα, εμφανίζεται πιο κάτω και μετά έρχεται στο πλάτωμα μπροστά από το σαλέ να φρενάρει μεγαλόπρεπα, πίσω από μια «κουρτίνα» μορίων χιονιού. Μετά εμφανίζονται κι άλλες και μετά κι άλλες. Ο αναβατήρας τους ανέβασε ψηλά και τώρα επιστρέφουν με πολύ θεαματικό τρόπο. Ακόμα πιο εντυπωσιακοί όμως είναι μερικοί τύποι που ανέβαιναν με τα πόδια φορτωμένοι τη σανίδα του σνόουμπορντ και τώρα κάνουν θεαματικές φιγούρες, μέσα στη δραστική εμβέλεια των ματιών των θεατών.
πρόσβαση:
Η διακλάδωση προς Καρδαρά και χιονοδρομικό κέντρο Οστρακίνας απέχει από την Αθήνα 185 χλμ. Το Λεβίδι απέχει από τη διακλάδωση μόλις 5 χλμ.
διαμονή:
Στο Λεβίδι, στον πολυτελή ξενώνα «Καλλιστώ» (τηλ. 27960 29019, www.dryades-arcadia.gr), πάνω από τις αίθουσες του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας, σε σουίτες με τζάκι και θέα προς το οροπέδιο, στον γνήσια παραδοσιακό ξενώνα «Αρχοντικό Πάρχα» (τηλ. 2796022010), στις κατοικίες και ενοικιαζόμενα δωμάτια «Μαινάλια» (τηλ. 27960 29028-9, www.menalia.gr), στον ξενώνα «Αρτεμις» (τηλ. 6972203708).
Στον Κάψια, στο πολυτελές «Αρχοντικό Καλτεζιώτη» (τηλ. 2710 235822-3,www.kaltezioti.gr).
Στον Καρδαρά, στις κατοικίες «Οστρα» (τηλ. 6977 286811, www.ostra.gr).
φαγητό:
Στην περιοχή έχουν την τιμητική τους τα κρέατα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Στο Λεβίδι, στην πλατεία, στην ταβέρνα «Κόκορης» μαγειρεύουν φασολάδα, χοιρινό στη γάστρα, τυλιχτό αρνάκι, γκιούλμπασι, χοιρινό με λάχανο, κουνέλι στιφάδο, γίδα βραστή, πηχτή. Πάλι στην πλατεία, στην ταβέρνα του Κουμπούρη, μυρίζουν τα κρέατα ψητά στα κάρβουνα, όπως η παραδοσιακή γουρνοπούλα. Στο Κεφαλόβρυσο Κανδήλας, στο «Χάνι της Κανδύλας», μπορείτε να απολαύσετε δίπλα στο τζάκι χόρτα γιαχνιστά, μελιτζάνα καπακωτή στο φούρνο, παραδοσιακό παστό χοιρινό, χοιρινό με σέλινο, συκωταριά αρνίσια, κόκορα χωριάτικο, εξαιρετική ντόπια φέτα. Στον Κάψια, στο κουτούκι του Φάνη για παϊδάκια και στον Τσώλη επίσης για ψητά κρέατα. Στον Καρδαρά, στον Στεφανή πάνω στον κεντρικό δρόμο.
____________